Makalemin ilk bölümünde temel anlamda DFS kavramından bahsettim. İkinci bölümünde ise DFS replikasyonundan bahsettim. Üçüncü bölümde ise DFS’ in temel çalışma mantığı ve DFS senaryolarından bahsettim. Dördüncü bölümde ise File staging ve “Delete and Conflict” konularına değindim. Makalemin beşinci bölümünde ise Namespace oluşturmuş ve bunun için iki üye sunucu ekleme işlemlerini tamamlamıştım. Altıncı bölümden itibaren ise lab ortamında uygulamalar yapmaktayım.
Lab ortamını bir kez daha hatırlayalım.
Domain Controller – TR site
DFS – TR site
DFS – UK Site
Client – TR Site
Client – UK Site
Router
Toplam 6 makinem var.
Lab ortamı için en son replikasyon tanımlamış ve rapor almıştım.
Makalemin bu bölümünde ise istemci makinelerin paylaşımlara erişimini detaylandıracağım.
Normal şartlarda bir istemci bir paylaşıma erişmeye çalıştığı anda bu paylaşımı barındıran sunucuların bir listesini domain controller veya Namespace sunucularından alır ( eğer domain bazlı bir name space var ise DC’ den, stand-alone bir Namespace var ise Namespace sunucusundan alır). Ancak isterseniz bu sunucuların arsında da bir baskınlık ayarlayabilirsiniz.
İstemci makine bir paylaşım için talepte bulunduğunda DFS servisi bu isteği yapan kullanıcı site bilgisi ile istekte bulunduğu path için en uygun site içerisindeki Namespace server bilgilerini içeren bir liste hazırlar ve istemciye verir. Verilen liste detayları ise şu şekilde hazırlanır.
Eğer hedef sunucular kullanıcı ile aynı site içerisinde ise rastgele bir liste verilir. Yani aynı site içerisinde olduğu için önemli değildir. Ancak farklı site içerisindeki sunucular ise erişim noktasındaki cost değerlerine göre sıralanarak verilir. ( Active Directory Site mimarisindeki cost değeridir bu değer )
Biz ise Namespace seviyesinde veya folder seviyesinde bu sürece müdahil olabiliyoruz.
Bir klasörün özelliklerinden “Referrals” sekmesinde varsayılan olarak “Lowest Cost” seçişi olmalıdır ki bu yukarıda anlattığımız senaryonun çalışması demektir.
Yani hedef aynı site içerisinde ise rastgele listelenir, site dışında ise cost değeri düşün olan önce sıralanır. Cost değeri aynı olan sunucular ise gruplanır ve kendi arasında yine rastgele sıralanır.
Bir sunucu için öncelik tanıma noktasında ise aşağıdaki adımları yapabiliriz.
DFS yönetim konsolunda ilgili klasörü buluyoruz ve sağ bölümden “Folder Targest” linkine tıklıyoruz.
Ardından öncelik vermek istediğimiz klasörü bulup üzerine sağ tıklıyoruz ve özellikler penceresini açıyoruz.
Bu bölümde ise tercihiniz ne ise onu seçebilirsiniz. Ben UK site içerisindeki bu dosyayı öncelikli olarak atıyorum.
Bir diğer konu ise client cache (Referral Cache )konusudur. Yukarıda belirttiğim gibi bir istemci ulaşmaya çalıştığı Namespace root veya folder için bir liste almakta ve bunu cache olarak saklamaktadır. Bu süreleri aşağıdaki şekilde değiştirme şansına sahibiz.
Namespace root için aşağıdaki yolu izliyoruz
Saniye cinsinden buradaki değeri değiştirebiliriz.
Folder için ise, istediğimiz klasörü bulup aşağıdaki yolu izliyoruz
Client tarafta siz eğer istemcinin hiçbir şekilde site dışına çıkmasını istemiyorsanız Namespace bazlı aşağıdaki gibi bir komut çalıştırabilirsiniz
dfsutil /insite:\\example.com\dfsroot /enable
Bunu iptal etmek için aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz
dfsutil /insite:\\example.com\Sales /disable
İstemci tarafından yakın site için bir sorun olması halinde HA nedeni ile uzak site içerisindeki sunucu üzerinden klasörlere erişim söz konusudur. Ancak yakın site içerisindeki sunucu tekrar ayağa kalktığı anda siz bu sunucuyu kullanmak istiyorsanız aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz
dfsutil /pktflush
Bu komutları istemci makinede çalıştırmak için RSAT Remote Server Administration Tools for Windows yüklemesini yapmanız gerekli.
Komut içerisinde geçen PKT partition knowledge table anlamına gelmektedir.
Kaynaklar
http://technet.microsoft.com/en-us/library/cc787066(v=ws.10).aspx